A MË FAL ALLAHU?

Ti mund të thuash: Dëshiroj të pendohem, por gjy­nahet e mia janë të shumta. Nuk ka lloj prej punëve të ndyra që nuk e kam bërë, saqë nuk e di se a mund të m’i falë Allahu?

Por të them ty, or vëlla, se ky problem nuk është vetëm yti, por i shumicës së atyre të cilët dëshirojnë të pen­dohen. Më kujtohet rasti i një të riu, i cili m’u drejtua me pyetje duke më treguar se ka filluar të bëjë gjynahe qysh në vitet e her­shme, se si ai kishte kaluar vetëm të shtatëmbëdhjetat kurse regjistri i tij ishte përplot me veprime të ndyra, të mëdha e të vogla, nga të gjitha llo­jet, me të gjitha moshat. Ai kishte dhunuar një vajzë të vogël, kishte bërë një mori vjedhjesh dhe më në fund thotë: “Unë jam penduar tek Allahu xhel-le shanuhu. Ta­ni zgjohem natën dhe fal namaz, i agjëroj të hënat dhe të enjtet, lexoj Kur’an çdo herë pas namazit të sa­habut. A thua, a pranohet pendimi im?”

Është bazë tek ne, si ithtarë të Islamit, t’i kthehemi buri­mit, Kur’anit dhe Sunetit, kur janë në pyetje dis­po­zitat, zgjidhjet dhe ilaçet. Kur i kthehemi Kur’anit, aty gjejmë Fjalën e Allahut:

“Thuaj: “O robërit e Mi, të cilët e keni ngarkuar ve­ten me shumë gabime, mos e humbni shpresën nga mëshira e Allahut, se vërtet Allahu i fal të gjitha mëkatet. Ai është që shumë fal dhe ësh­të Mëshirues. Dhe kthehuni tek Zoti juaj dhe pen­dojuni Atij.”(Zumer:53,54)

Ja, pra, kjo është përgjigjja e saktë për problemin e si­për­përmendur dhe është aq e qartë, saqë nuk ka ne­vojë për sqarim. Ndërsa të menduarit se gjynahet janë më të mëdha se vetë falja e Allahut rrjedh nga mosbindja e per­sonit në gjerësinë e rahmetit të Allahut, nga mungesa e besimit në fuqinë e Allahut për t’i falur të gjitha gjynahet, nga dobësimi i një virtyti të rëndë­si­shëm prej virtyteve të zemrës, e ajo është shpresa, dhe mosbesimi në fuqinë e pendimit në shlyerjen e gjy­na­heve të kaluara.

Tani do t’i përgjigjemi çdonjërës prej këtyre dilema­ve:

E para: Mjafton për të si sqarim Fjala e Allahut:

“Mëshira Ime përfshin çdo gjë.” (A’raf: 156)

E dyta: I mjafton hadithi kudsijj dhe i vërtetë: “Thotë Allahu: “Kush e di se Unë kam fuqi për t’i falur gjynahet, ia fal atij dhe nuk më vjen vështirë, nëse nuk më bën tjetërkë ortak.”

Transmeton Taberaniu dhe Hakimi

Qëllimi i këtij hadithi është kur robi ta takojë Zotin e tij në ahiret.

E treta: Këtë dilemë do ta shërojë hadithi kudsijj vi­jues: “O bir i Ademit, çdoherë që më thërret dhe më lu­tesh, Unë t’i fal ato që i ke bërë dhe nuk më vjen vësh­tirë. O bir i Ade­mit, sikur të arrijnë gjynahet e tua ku­pën e qiellit, e pastaj të më kërkosh falje, do të të fal dhe nuk më vjen rëndë. O bir i Ademit, sikur të vish tek Unë me gjynahe sa është toka, dhe më takon pa më bërë as­kë ortak, do të të vij me falje sa është toka.”

Transmeton Tirmidhiu

E katërta: I mjafton hadithi i Resulull-llahut alej­hi selam kur thotë: “Ai që pendohet nga gjynahu, është si ai që nuk ka bërë gjynah fare.” Transmeton Ibni Maxhe.

Atij që e vështirëson faljen e Allahut për gjy­na­het e tij të grumbulluara, po ia përkujtojmë hadi­thin në te­mën vijuese.