PENDOHU O ROB I ALLAHUT

Home
Parathenie
VĖSHTRIM NĖ RREZIKUN
KUSHTET E PENDIMIT
PENDIMI I MADH
PENDIMI I FSHIN TĖ KALUARAT
A MĖ FAL ALLAHU?
TEUBEJA E VRASĖSIT TĖ NJĖQIND VETAVE
SI TĖ VEPROJ KUR BĖJ GJYNAH
KEQBĖRĖSIT MĖ PENGOJNĖ
ATA MĖ KĖRCĖNOHEN!
GJYNAHET MA NGULFASIN JETĖN
A TĖ PRANOJ?
FETVA TĖ RĖNDĖSISHME PĖR TĖ PENDUARIT
PASTHENIE

PENDIMI I MADH

Kėtu do tė pėrmendim shembuj tė pendimit nė kohėn e gjeneratės sė parė, nė kohėn e sahabėve tė Pejgamberit alejhi selam.

Transmetohet nga Burejde (radijAllahu anhu), se Ma­iz bin Malik el-Eslemi erdhi tek i Dėrguari dhe tha: “O i Dėrguari i Allahut, unė i kam bėrė zullum vetes dhe kam bėrė zina, dėshiroj tė mė pastrosh!” Pejgamberi e ktheu. Tė nesėrmen erdhi prapė dhe i tha: “O i Dėrguari i Allahut, unė kam bėrė zi­na.” Ai prapė e ktheu. Pejgam­be­ri alejhi selam dėrgoi dikė te populli i tij dhe pyeti: “A mos dini diēka nė ėshtė i sėmurė nga mendtė?” Ata thanė: “Ne dimė se mendjen e ka tė plotė dhe me sa sho­him ėshtė prej tė mirėve.” I erdhi ai edhe pėr tė tretėn herė. I Dėrguari prapė pyeti pėr tė dhe e informuan se nuk ka gjė dhe ėshtė i shėndoshė. E kur i erdhi edhe pėr tė katėrtėn herė e hapi njė gropė pėr tė, urdhėroi qė tė gu­rė­zo­het dhe ashtu u bė. Burejdeja tha: “Pastaj erdhi Gamidija dhe i tha: “O i Dėrguari Allahut, unė kam bėrė zina, mė pastro!” Edhe atė e ktheu. Tė nesėr­men i tha: “Pse mė kthen? A do tė mė kthesh siē e ke kthyer Maizin? Pėr Zotin, unė jam me barrė.” Atėherė tha: “Nėse jo, atėherė shko derisa ta lindėsh.” Kur lindi, i erdhi me fėmijėn nė pelena dhe i tha: “Ja, ky ėshtė, e kam lindur.” Ai ia ktheu: “Shko dhe ushqeje derisa ta ndash nga gjiri.” Kur e ndau nga gjiri, erdhi sė bashku me fė­mi­jėn, i cili nė dorėn e tij mbante njė copė bukė, dhe i tha: “Ja, o i Dėrguari i Allahut, e kam ndarė nga gjiri dhe po ushqehet vetė.” Atėherė ia dha nė mbrojtje fė­mi­jėn njėrit prej muslima­nėve, urdhėroi qė t’i hapet njė gropė deri nė gjoks dhe dha urdhėr te njerėzit qė ta gurėzojnė. Halid bin Velidi mori njė gur dhe e gjuajti nė kokė, saqė gjaku i saj e spėrkati fytyrėn e Halidit, e ky e shau. Pejgamberi alejhi selam e dėgjoi sharjen e tij dhe i tha: “Ngadalė, o Halid, se pasha Atė, nė dorėn e tė Cilit ėshtė shpirti im, ajo ka bėrė njė teube qė, sikur ta kishte bėrė mbledhėsi i tatimeve (haraxhit dhe zekatit), do t’i falej. Pas­taj ia fali namazin e xhenazes dhe e varrosėn.”

Transmeton Muslimi

Sipas njė transmetimi tjetėr tregohet se Umeri i ka thė­nė tė Dėrguarit tė Allahut: “O i Dėrguar i Allahut, njėherė e gurėzove e pastaj po ia fal edhe xhe­na­zen?!” Pejgamberi ia ktheu: “Ka bėrė njė teube qė, sikur t’u ndahej shtatėdhjetė ba­norėve tė Medinės, do t’u mjaftonte. A ke gjetur diēka mė tė vlefshme se ajo qė sak­rifikoi vetveten pėr Allahun?!”

Transmeton Abdur-Rezaku nė koleksionin e tij